Czy można połączyć labioplastykę z waginoplastyką?

Świadomość kobiet o możliwości poprawy wyglądu zewnętrznego sfer intymnych, jak i ich funkcjonalności sprawia, że decydują się one coraz częściej na zabiegi korekcji narządów płciowych.

Nazwa labioplastyka lub labiaplastyka, składa się z dwóch wyrazów – „labia”, co oznacza wargi sromowe oraz plastyka, który oznacza ingerencję chirurgiczną.
Labioplastyka jest zabiegiem z zakresu chirurgii estetycznej, zapewniającym większy komfort psychiczny i fizyczny.
O przyszłym wyglądzie narządów decyduje chirurg ginekolog, który przed zabiegiem ocenia stan pacjentki (zazwyczaj możliwe rozwiązania są prezentowane na komputerze).

Wyróżniamy 3 rodzaje zabiegów:

• Labioplastyka warg sromowych mniejszych – jej podstawowym celem jest zmniejszenie przerośniętych warg sromowych mniejszych, nadanie im odpowiedniego wyglądu jak i również usunięcie wszelkich asymetrii.
  Odbywa się to poprzez redukcję lub zmianę kształtu błony śluzowej w okolicach wejścia do pochwy.
  Operacja odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Oczywiście w zależności od ustaleń lekarza zabieg może być wykonany w znieczuleniu ogólnym bądź też przy użyciu środków farmakologicznych.
  Zabieg trwa od około 20 do 45 minut. Do szycia używa się nici wchłanialnych.
• Labioplastyka warg sromowych większych z powodu przerostu (hipertrofii) – przyczyną przerostu warg sromowych mogą byc uwarunkowania genetyczne i nadmierny przyrost masy ciała. Zabieg trwa od 20-45 minut, wykonywany w znieczuleniu miejscowym lub na życzenie pacjentki w znieczuleniu ogólnym.
  Interwencja chirurgiczna ma na celu zmniejszenie warg sromowych oraz wymodelowanie lub liporedukcja poduszek tłuszczowych.
• Labioplastyka warg sromowych z powodu zaniku (atrofii) – przyczyną zaniku warg sromowych może być utrata masy ciała bądź też zmniejszenie elastyczności skóry – naturalny proces starzenia się.
  Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, możliwe jest znieczulenie ogólne. Trwa on najkrócej – około 15-20 minut.
  Polega na wypełnieniu warg sromowych tłuszczem pacjentki, który pobierany jest z okolic pępka. Możliwe jest również użycie wstrzykiwaczy, w tym przypadku pochodnych kwasu hialuronowego.

Przed samym zabiegiem labioplastyki należy wykonać szereg badań, oto one:

• poziom cukru
• grupa krwi
• morfologia i badanie moczu
• koagulogram (badania parametrów układu krzepnięcia)
• EKG (po 40 roku życia)
• elektrolity (sód, potas, wapń, fosfor, magnez)
• antygen HBS ( jego poziom świadczy o zakażeniu wirusem HBV, wywołującym wirusowe zapalenie wątroby typu B)
• RTG klatki piersiowej

Około 2 tygodnie przed samym zabiegiem nie należy przyjmować leków:

• aspiryny ani jej pochodnych
• witaminy E
• leków przeciwgrypowych i przeciwkaszlowych

Poza tym, należy ograniczyć do minimum palenie papierosów. Przed samym zabiegiem (6 godzin przed) trzeba być na czczo – bez jedzenia i picia.

Zabieg labioplastyki można połączyć z waginoplastyką.

Celem waginoplastyki jest poprawa wyglądu pochwy poprzez jej zwężenie. Wykonuje się go głównie u kobiet, które już rodziły. Dzięki temu zabiegowi, kobiecie przywracana jest dawna jakość życia seksualnego. Stosuje się znieczulenie ogólne i szwy wchłanialne

Decydując się na labioplastykę dajesz sobie szansę by pozbyć się dolegliwości takich jak: ból, dyskomfort podczas wysiłku fizycznego, aktywności seksualnej, podczas oddawania moczu jak i również dyskomfort związany z noszeniem dopasowanych ubrań czy tez bielizny.

Labioplastyka i waginoplastyka niesie ze sobą także ryzyko wystąpienia powikłań takich jak, krwawienie, infekcje, bóle, blizny czy utrata czucia szczególnie łechtaczki.
Pomimo tych zagrożeń liczba zabiegów rośnie i w 2011 roku w samych Stanach Zjednoczonych wykonano ich 2140. Międzynarodowe Towarzystow Chirurgii Plastycznej odnotowało ich na całym świecie 5200, jednak liczba ta nie zawiera zabiegów wykonanych przez ginekologów.

Słowniczek ginekologii estetycznej

Labioplastyka – zmniejszenie mniejszych warg sromowych.
Hymenoplastyka – rekonstrukcja błony dziewiczej. Zabieg polega na spreparowaniu fragmentu błony śluzowej z jednej strony i przyszyciu jej do drugiej strony pochwy. Wykonywany w znieczuleniu ogólnym i obarczony dużym ryzykiem wystąpienia powikłań.
Waginoplastyka – operacja zwężenia pochwy. Usuwa się rozciągniętą część tkanki mięśniowej i nadmiar błony śluzowej. Po czym zszywa się ścianki pochwy.
Perineoplastyka – operacja naprawcza krocza, które uległo deformacji podczas porodu – nieumiejętne nacięcie i niedbałe zszycie.
Waginoperineoplastyka – niektórzy specjaliści łączą waginoplastykę z operacją krocza stąd nazwa waginoperineoplastyka.